Ονειρεύομαι...

Έναν χώρο κομποστοποίησης στον κήπο μου!

Ναι, ξέρω, πολύ περίεργο πράγμα να ονειρεύεται κανείς. Ανάμεσα σε αυτά για τα οποία ανυπομονώ φεύγοντας από την Αθήνα, εκτός φυσικά απ'το να έχω λίγο περισσότερο χώρο εντός του σπιτιού, είναι λίγο περισσότερος χώρος εκτός σπιτιού. Καλώς εχόντων των πραγμάτων! Θα αρχίσουμε την αναζήτηση για σπίτι προς ενοικίαση την ερχόμενη εβδομάδα. Ας ελπίσουμε ότι δεν θα είναι πολύ δύσκολο.

Είμαι κορίτσι του χωριού, κατά βάθος. Δεν φτιάχτηκα για την πόλη. Έτσι για μένα θα αποτελεί ένα είδος επιστροφής στις ρίζες μου, μόνο που θα είναι 3.000 χιλιόμετρα μακριά από τις ρίζες μου! Κάθε φορά που επισκεπτόμαστε τους γονείς μου στη ΒΔ Αγγλία απολαμβάνω τον κήπο τους, τις ώρες που περνάμε εκεί, καθώς και τους καρπούς των χεριών τους. Ή μήπως έπρεπε να πω, τα λαχανικά των χεριών τους; (Εκεί στο βάθος είναι ο μπαμπάς μου.)


Αυτά είναι τα λαχανικά που φύτεψαν τα παιδιά με τον παππού τους τον Απρίλιο όταν τους είχαμε επισκεφθεί. Έχουν φουντώσει όλα! Η άφθονη βροχή πρέπει να τα βοηθάει! Περνούν πάντα υπέροχα στον κήπο φυτεύοντας λαχανικά. Απορροφώνται πλήρως από τη δραστηριότητα. Ανυπομονώ να έχω έστω και λίγο χώρο στον κήπο για να καλλιεργώ κάτι με τα παιδιά. Τα λαχανικά έχουν πολύ καλύτερη γεύση όταν τα έχεις καλλιεργήσει εσύ! Είναι και πιο διασκεδαστικό και επωφελές από το να βλέπουν τηλεόραση, αν και κάθε φορά που επισκεπτόμαστε την Αγγλία βλέπουν μπόλικη τηλεόραση.

Και ξαναρχόμαστε στο χώρο κομποστοποίησης. Ο μπαμπάς μου έχει ένα τεράστιο τέτοιο χώρο στη γωνία του κήπου. Έχεις την αίσθηση ότι επιστρέφεις κάτι, είναι πολύ καλό, πολύ "πράσινο". Μόνο καλό μπορεί να κάνει.

Αυτά περνούσαν απ'το μυαλό μου τις προάλλες καθώς ετοίμαζα τα γεμιστά. Είχα μπροστά μου ένα σωρό από φλούδες πατάτας, σπόρους πιπεριάς και κοτσάνια μυρωδικών. Με ικέτευαν να τα στείλω για κομποστοποίηση!

Ένα κορίτσι μπορεί να ονειρεύεται, έτσι δεν είναι;