Επιτέλους χθες κατάφερα να φτιάξω μερικά μπαλάκια από κέικ à la bakerella. Από καιρό ήθελα να τα δοκιμάσω, αφού στο ίντερνετ έχω διαβάσει για πολλούς που τα φτιάχνουν και λένε πόσο ωραία είναι. Ένας λόγος που ακόμη δεν το είχα καταφέρει είναι εδώ στην Ελλάδα είναι δύσκολο να βρεις μερικά από τα υλικά. Και κυρίως τα candy melts.
Εν πάσει περιπτώσει, είχα κάτι υπόλοιπα κέικ από το βράδυ της Δευτέρας (σχολική βραδιά) το οποία είχα απορρίψει επειδή δεν ήταν αρκετά μεγάλο (πολύ ρατσιστικό εκ μέρους μου, το ξέρω). Ένα απλό κέικ σοκολάτας. Επίσης είχα λίγη κρέμα βουτύρου διαφόρων χρωμάτων. Είπα να βουτήξω τα μπαλάκια σε λιωμένη σοκολάτα γάλακτος και μετά να τα ντύσω με λευκή σοκολάτα.
Δυστυχώς, βιαζόμασταν να πάμε εκεί όπου θα τα πήγαινα και έτσι δεν είχαμε την ευκαιρία για φωτογραφίες (αυτό θα ισχυρίζομαι, τέλος πάντων), όμως, ευτυχώς, υπάρχουν ακόμη μερικά μπαλάκια στην κατάψυξη. Θα μπορέσω να βγάλω μερικές φωτογραφίες όταν τελειώσω την επόμενη παρτίδα.
Το τρομερό με αυτά τα μπαλάκια, εκτός από τη γεύση φυσικά, είναι ότι α) Υπάρχουν τόσες δυνατότητες να κάνει κανείς φανταστικά πράγματα. Απλώς δείτε τι έχει κάνει η Bakerella στο παρελθόν! Cake pops, Cake balls και μπουκίτσες κέικ (Cake bites)˙ β) Μπορεί κανείς να ακολουθήσει τις οδηγίες με ευκολία, όπως έκανα κι εγώ. Χρησιμοποίησα το υπόλοιπο ενός κέικ και κρέμα βουτύρου αντί για το προτεινόμενο κέικ και τη διακόσμηση στις οδηγίες. Αυτό σημαίνει ότι είναι ένας καλός τρόπος να χρησιμοποιήσει κανείς υπόλοιπα, και να μην πετάξει τίποτα˙ και γ) αν είσαι αρχάρια στην κουζίνα, μπορείς απλώς να ακολουθήσεις τις οδηγίες ακριβώς και να χρησιμοποιήσεις το πακέτο mix και την έτοιμη διακόσμηση (τα οποία μπορούν να βρεθούν στα μεγάλα supermarket ακόμη και στην Ελλάδα) και να έχεις φανταστικά αποτελέσματα.
Το μόνο πρόβλημα είναι ότι τώρα, με τη ζέστη να ανεβαίνει, μπορεί να μην είναι δυνατό να τα μεταφέρει κανείς όμορφα στο σπίτι κάποιου, αν πρόκειται για δώρο. Εμείς ίσα-ίσα τα καταφέραμε χθες το βράδυ να μη λιώσει η σοκολάτα. (Αναρωτιέμαι αν τα candy melts θα άντεχαν καθόλου καλύτερα σ'αυτή τη ζέστη.)
Οπότε μένεις με δύο επιλογές: ή τα φτιάχνεις μόνο το χειμώνα Ή, και μάλλον προς τα εκεί κλίνω εγώ..., τα τρως όλα μόνη σου!
Την άλλη φορά θα έχω και φωτογραφίες, το υπόσχομαι.
Liz
Saturday, June 6, 2009
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment