Τελευταία νέα

Έχει περάσει καιρός από τότε που έγραψα μια κανονική ανάρτηση με τα νέα μας. Είμασταν πολύ απασχολημένοι. Ακόμη δεν έχουμε τακτοποιηθεί πλήρως. Ακόμη μερικές κουρτίνες να κρεμάσουμε. Ούτε ένα κάδρο στους τοίχους. Πόσο αξιοθρήνητοι είμαστε;

Φυσικά συμβαίνουν πολλά. Είχαμε τους γονείς μου που μας επισκέφθηκαν για μερικές μέρες και πήγαμε για μπάνιο και τίποτα παραπάνω. Είναι δύσκολο να ξαναμπείς σε ρουτίνα μετά το καλοκαίρι. Χρειαζόμασταν την ξεκούραση (χρειαζόμαστε κι άλλη) αλλά έχω μείνει με την αίσθηση ότι δεν έχουμε κάνει όλα όσα θα έπρεπε.

Το σπίτι είχε τις δικές του 'παιδικές ασθένειες'. Είμαστε οι πρώτοι ένοικοι, επομένως είναι φυσιολογικό ότι θα υπάρχουν κάποια προβλήματα όταν τα πράγματα πρωτολειτουργούν. Μια σωλήνα που έσταζε κάτω από το νεροχύτη στην κουζίνα προκάλεσε μία μικρο-πλημμύρα. Ο καιρός φαίνεται ότι ξαφνικά άλλαξε με το που μπήκε ο Σεπτέμβριος. Είχαμε κάτι καταπληκτικές καταιγίδες. Τα παιδιά μουρλάθηκαν να παρακολουθούν κεραυνούς και αστραπές και να ακούν μπουμπουνητά από το δωμάτιό τους στη σοφίτα. Τις προάλλες είχαμε μια από τις πιο δυνατές βίαιες καταιγίδες που έχω δει για πολύ καιρό στην Ελλάδα. Το υπόγειο πλημμύρισε! Ο Αλέξης έτυχε να κατεβεί στο υπόγειο για κάτι και πρόσεξε τα λασπόνερα να μπαίνουν. Είχα ένα μικρό χαλάκι εκεί κάτω το οποίο τώρα επέπλεε! Είχαμε μερικά καλά βιβλία που ήταν ακόμη πακεταρισμένα. Υπέροχα βιβλία Αρχιτεκτονικής και Design, τύπου coffee-table. Ευτυχώς τα κουτιά κράτησαν το περισσότερο νερό απ'έξω και καταφέραμε να σώσουμε τα περισσότερα, αν και όχι όλα. Πάλι καλά που ο Αλέξης κατέβαινε εκείνη την ώρα, ό,τι κι αν ήταν που έψαχνε. Αν δεν το'χαμε δει μέχρι το επόμενο πρωί θα είχαμε χάσει πολλά περισσότερα. Όλα μου τα κάδρα με φωτογραφίες και πίνακες ζωγραφικής επίσης ήταν σε κουτιά στο πάτωμα. Ουφ!

Η ηλεκτρική σκούπα χάλασε. Τα ρούχα δεν στεγνώνουν με όλη τη βροχή!

Παρόλα αυτά, με όλα που συμβαίνουν και που απαιτούν συνεχή προσπάθεια, δεν μας έχει χαλάσει τη διάθεση που μετακομίσαμε εδώ!

Τα παιδιά έχουν επιστρέψει στο σχολείο. Και αυτό πήρε το χρόνο του, μέχρι να βρούμε πού θα πάνε. Η πρώτη βδομάδα είναι πιο δύσκολη πάντα. Μέχρι να βρούμε τη ρουτίνα μας και να καταφέρουμε να σηκωνόμαστε νωρίς και παίρνουμε πρωινό και να βγαίνουμε από το σπίτι συγκεκριμένη ώρα. Η επόμενη βδομάδα θα είναι πιο εύκολη.

Όσον αφορά το café, ασχολούμαστε και με αυτό, φυσικά. Ψάχνοντας στην περιοχή για να βρούμε τοποθεσία, ενώ επίσης ερευνούμε τα κόστη, τις άδειες, επιδοτήσεις κλπ. Όλα παίρνουν χρόνο και θέληση. Δεν είναι τόσο εύκολο όταν είμαστε ήδη κουρασμένοι! Διαβάζουμε και βιβλία σχετικά με το πώς να ξεκινήσεις μια επιτυχημένη επιχείρηση.

Όσο κουρασμένη κι αν νιώθω και όσα προβλήματα και αν είχαμε μέχρι στιγμής, εξακολουθώ να είμαι πάρα πολύ ικανοποιημένη με την απόφασή μας να μετακομίσουμε στο Ναύπλιο. Πόσο ανακούφιση νιώθω που δεν χρειάζεται να βλέπω την πολυκατοικία απέναντί μου στο Παλαιό Φάληρο όταν κοιτάζω έξω από το παράθυρο, ή να επιβιώνω μέσα στην κίνηση στην παραλιακή όταν πηγαίνω την κόρη μου στον παιδικό σταθμό. Τώρα έξω από το παράθυρό μου βλέπω έναν πορτοκαλεώνα, και στο δρόμο για τον παιδικό σταθμό κοιτάζω αριστερά και βλέπω τα διάφορα χρώματα των βουνών καθώς αρχίζει να τα λούζει ο ήλιος το πρωί. Μοιάζουν με σκηνικά για θεατρική παράσταση, φτιαγμένα από γιγάντια κομμάτια χαρτόνι, τοποθετημένα για μια μαγευτική σκηνή. Δεξιά βλέπω το Παλαμήδι. Το απόγευμα έχουμε ένα υπέροχο θέαμα με τις ακτίνες του ήλιου που δύει μέσα από τα σύννεφα, πριν πέσει πίσω από τα βουνά.

Ενημέρωση 21 Σεπτεμβρίου 2009: Το υπόγειο πλημμύρισε και πάλι το Σάββατο βράδυ! Καθώς γράφω έχουμε εργάτες έξω που κάνουν κάτι μετατροπές ώστε να μην ξαναμπεί το νερό!

Liz

ΥΓ Η μητέρα μου μού αγόρασε αυτό το υπέροχο νέο βιβλίο. Έχω κάνει μια-δυο δοκιμές που διάβασα. Είμαι σίγουρη ότι μπορείτε να κερδίσετε ένα-δυο κιλά απλώς διαβάζοντάς το.